Dünya Yazarlar Birliği PEN’in Türkiye Merkezi Yönetim Kurulu olarak, 2010 PEN Şiir Ödülü’nü yarım yüzyılı aşkın bir süredir edebiyata hem şiirleri hem de çevirileri ile önemli katkılarda bulunan Sayın Özdemir İnce’ye sunmaktan kıvanç duymaktayız.
Ödül Töreni 21 Mart Pazar 15.00-16.30’da İstanbul Fransız Kültür Merkezi’nde PEN Dünya Şiir Günü Etkinliği’nde yapılacak, Dünya Şiir Günü Bildirisi şairin kaleminden çıkacaktır.
Çeşitli dillerden şiirlerin paylaşılacağı buluşmaya şiirseverler davetlidir.
Bu etkinliği, başkanı depremde ölen Haiti PEN Kulübü’ne ithaf ediyoruz. Haiti Şiiri sembolik bir ziyaretgâhımız olacak.
Kamuoyuna saygıyla duyururuz.
PEN-Türkiye Yönetim Kurulu
Özdemir İnce hakkında –kısaca
Şair, yazar ve çevirmen Özdemir İnce 1 Eylül 1936’da Mersin’de doğdu. İlk şiiri 1954'te "Kaynak" dergisinde yayınlandı. Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümü’nden mezun oldu. Şiirleri çeşitli dillere çevrildi. Üye olduğu kurumlar arasında Avrupa Şiir Akademisi var. Pek çok şiir kitabından bazıları: Kargı (1963), Karşı Yazgı (1974, Siyasetname (1987), Yazın Sesi (1994), Evren Ağacı (2000), Bir Ana Heykeli (2008, Kırmızı).
Özdemir İnce’nin eleştiri, deneme ve siyasî yazıları çeşitli kitaplarda toplandı. Bazıları: Aykırı Yazılar 1 : Cumhuriyetsiz Demokrasi, 2009; Aykırı Yazılar 2 : Demokrasisiz Demokrasi, 2009.
Türkçeye kazandırdığı eserler arasında Maldoror’un Şarkıları (Comte de Lautreamont), “Ben Bir Başkasıdır” (Arthur Rimbaud), “Evren İçinde Evren” (Alain Bosquet), “New York’a Mezar (Adonis) ve Herkül Millas ile birlikte Kavafis ile Seferis’in bütün şiirleri yer alıyor.
Antolojileri arasında Ataol Behramoğlu ile birlikte hazırladığı Dünya Şiiri Antolojisi (1997) var.
İnce, piyes çevirileri ile de katkıda bulundu: Stanislav Stratiev’in “Deri Ceket” piyesi ile Klaus Mann’dan Ariane Mnouchkine’in uyarlaması olan “Mefisto” İstanbul Şehir Tiyatrosu yapımları arasında.
Elliyi aşan roman ve düzyazı çevirilerinden bazıları: Paulo Coelho:Simyacı (1996), Bulgakov: Moliere Efendi (1983, 1990), Regis Debray: Zamane Delikanlısı, (1970, 1990), Marguerite Duras: Sevgili (1985), Carlos Fuentes: Yanık Sular (1985, 1996), Milan Kundera: Yavaşlık (1995), Karl Marx: Fransa'da Sınıf Mücadeleleri (1967)(M.E.adıyla), Henry Miller: Paris Söyleşileri (1991), Paul Nizan: Fesat (1975, 1996).
Ödüllerinden bazıları: Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü (1978), Abdi İpekçi Dostluk Özel Ödülü (1999), Max Jacob Şiir Ödülü (Fransa, 2006), Melih Cevdet Anday Şiir Ödülü (2007), Dionisos Şiir Ödülü (2009), Avrupa Atatürkçü Düşünce Dernekleri Federasyonu "Atatürkçü Aydınlanma Ödülü (2009). PEN Şiir Ödülü (2010).
Özdemir İnce hakkında Celal Soycan’ın hazırladığı kitap: "Mevsimsiz Bir Şair: Özdemir İnce", Dünya Kitap, 2005.
PEN Şiir Ödülü Özdemir İnce’ye
Dünya Yazarlar Birliği PEN’in Türkiye Merkezi Yönetim Kurulu olarak, 2010 PEN Şiir Ödülü’nü yarım yüzyılı aşkın bir süredir edebiyata hem şiirleri hem de çevirileri ile önemli katkılarda bulunan Sayın Özdemir İnce’ye sunmaktan kıvanç duymaktayız.
Ödül Töreni 21 Mart Pazar 15.00-16.30’da İstanbul Fransız Kültür Merkezi’nde PEN Dünya Şiir Günü Etkinliği’nde yapılacak, Dünya Şiir Günü Bildirisi şairin kaleminden çıkacaktır.
Çeşitli dillerden şiirlerin paylaşılacağı buluşmaya şiirseverler davetlidir.
Bu etkinliği, başkanı depremde ölen Haiti PEN Kulübü’ne ithaf ediyoruz. Haiti Şiiri sembolik bir ziyaretgâhımız olacak.
Kamuoyuna saygıyla duyururuz.
PEN-Türkiye Yönetim Kurulu
Özdemir İnce hakkında –kısaca
Şair, yazar ve çevirmen Özdemir İnce 1 Eylül 1936’da Mersin’de doğdu. İlk şiiri 1954'te "Kaynak" dergisinde yayınlandı. Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümü’nden mezun oldu. Şiirleri çeşitli dillere çevrildi. Üye olduğu kurumlar arasında Avrupa Şiir Akademisi var. Pek çok şiir kitabından bazıları: Kargı (1963), Karşı Yazgı (1974, Siyasetname (1987), Yazın Sesi (1994), Evren Ağacı (2000), Bir Ana Heykeli (2008, Kırmızı).
Özdemir İnce’nin eleştiri, deneme ve siyasî yazıları çeşitli kitaplarda toplandı. Bazıları: Aykırı Yazılar 1 : Cumhuriyetsiz Demokrasi, 2009; Aykırı Yazılar 2 : Demokrasisiz Demokrasi, 2009.
Türkçeye kazandırdığı eserler arasında Maldoror’un Şarkıları (Comte de Lautreamont), “Ben Bir Başkasıdır” (Arthur Rimbaud), “Evren İçinde Evren” (Alain Bosquet), “New York’a Mezar (Adonis) ve Herkül Millas ile birlikte Kavafis ile Seferis’in bütün şiirleri yer alıyor.
Antolojileri arasında Ataol Behramoğlu ile birlikte hazırladığı Dünya Şiiri Antolojisi (1997) var.
İnce, piyes çevirileri ile de katkıda bulundu: Stanislav Stratiev’in “Deri Ceket” piyesi ile Klaus Mann’dan Ariane Mnouchkine’in uyarlaması olan “Mefisto” İstanbul Şehir Tiyatrosu yapımları arasında.
Elliyi aşan roman ve düzyazı çevirilerinden bazıları: Paulo Coelho:Simyacı (1996), Bulgakov: Moliere Efendi (1983, 1990), Regis Debray: Zamane Delikanlısı, (1970, 1990), Marguerite Duras: Sevgili (1985), Carlos Fuentes: Yanık Sular (1985, 1996), Milan Kundera: Yavaşlık (1995), Karl Marx: Fransa'da Sınıf Mücadeleleri (1967)(M.E.adıyla), Henry Miller: Paris Söyleşileri (1991), Paul Nizan: Fesat (1975, 1996).
Ödüllerinden bazıları: Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü (1978), Abdi İpekçi Dostluk Özel Ödülü (1999), Max Jacob Şiir Ödülü (Fransa, 2006), Melih Cevdet Anday Şiir Ödülü (2007), Dionisos Şiir Ödülü (2009), Avrupa Atatürkçü Düşünce Dernekleri Federasyonu "Atatürkçü Aydınlanma Ödülü (2009). PEN Şiir Ödülü (2010).
Özdemir İnce hakkında Celal Soycan’ın hazırladığı kitap: "Mevsimsiz Bir Şair: Özdemir İnce", Dünya Kitap, 2005.